Web Addiction - Αποχαυνώσου... Μπορείς!

Σάββατο βράδυ και είπα να πάω σε ένα internet καφέ να δουλέψω κι επί της ευκαιρίας να πιω ένα καφέ, να βγω και λίγο από το σπίτι...

Κοιτάω ξαφνικά τριγύρω μου και αντιλαμβάνομαι πως το μαγαζί είναι ασφυκτικά γεμάτο από νεαρά παλικάρια 12 ετών και άνω.

Η αποχαύνωση σε όλο της το μεγαλείο!

Ποία επικοινωνία; ποία κοινωνικότητα; Όταν ο άλλος κάθεται μπροστά σε ένα κουτί επί ώρες ξανά και ξανά; Φίλοι, που μιλάνε μια ξένη γλώσσα (OMG (Oh my God), LOL (Laugh out loud), BBIAM (Be Back In A Minute) κ.ο.κ) - τουλάχιστον τις βρισιές τις λένε στα ελληνικά, αν και όχι πάντα (βλέπε greeklish) - "παίζουν" ταυτόχρονα τα ίδια παιχνίδια διαδικτυακά. 30χρονοι που κάνουν σα μωρά παιδιά επειδή χάσανε για άλλη μια φορά στο Lol... (Επεξήγηση για άσχετους: παιχνίδι (League of Legends) που για λόγους συντομίας ονομάστηκε LoL).

Κορίτσια, πού είναι τα αγόρια ΟΕΟ;;;

Κι ύστερα αναρωτιούνται όλα τα ελεύθερα θηλυκά. Πού εξαφανίστηκαν οι άντρες; "Ψάξε ψάξε, δε θα τους βρεις!" όπως λέει και το παιδικό τραγουδάκι. Πέρνα γλυκιά μου από ένα internet καφέ, να βρεις ομάδα ολόκληρη· τώρα, αν θα σηκώσουν το κεφάλι να σου ρίξουν καμιά ματιά... λυπάμαι, αλλά... δεν μπορώ να σου το εγγυηθώ.

Όχι πως τα κορίτσια έχουν μείνει πίσω, απλά κολλάνε σε άλλες δραστηριότητες με πρωτοπόρο το γνωστό Facebook και ακόλουθο το Instagram...

Και η λίστα αναμονής για απεξάρτηση από το διαδίκτυο όλο και μεγαλώνει...