Άλλη μια μέρα...

Κάποιες ημέρες ξυπνάς και η ζωή είναι ωραία... Κάποιες άλλες, όλα πάνε στραβά... απ' το

πρωί κι άλλες, απλά δε θέλεις να σηκωθείς απ' το κρεβάτι...

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναλογία ή τουλάχιστον δεν την έχω αντιληφθεί εγώ.

Συνήθως εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, εσωτερικούς ή/& εξωτερικούς... Σχεδόν με σιγουριά μπορώ να πω, ότι πάντα υπάρχουν εσωτερικοί παράγοντες καμουφλαρισμένοι ή κρυμμένοι καλά πίσω απ' όλες τις δικαιολογίες, τις αφορμές 😏

Θεωρείς δεδομένο το ξύπνημα σου και ξεχνάς πως θα μπορούσες κάλλιστα να έχεις αποχαιρετίσει αυτόν τον κόσμο κατά τη διάρκεια της νύχτας - ούτε λόγος για να πεις κανένα ευχαριστώ (σε ό,τι πιστεύεις) για το προνόμιο που σου δόθηκε... Μόλις άνοιξες τα μάτια σου! Αναπνέεις!

Σιγά τα ωά! Κάθε μέρα το ίδιο κάνεις άλλωστε... Οπότε έχεις κάθε δίκιο να αρχίσεις τη γκρίνια, τη μιζέρια και ό,τι άλλο... από το ξημέρωμα. Απλά και μόνο γιατί ξύπνησες! Μετά (πάλι απλά) αρχίζεις και προσθέτεις...

• που σηκώνεις τον... ποπό σου για να πας πάλι σε αυτή τη δουλειά! (που εσύ βρήκες και επέλεξες, αλλά ποιος τα σκέφτεται τώρα αυτά;;;)
• που όλοι οι άχρηστοι οδηγοί βγήκαν στους δρόμους ταυτόχρονα με εσένα. Αν είναι δυνατόν!😡 
• ο καφές που δε σου πέτυχε... αυτό είναι αδικία, φίλε μου😢
• ο τύπος/τύπισσα που πάντα είναι σε καλύτερη μοίρα από εσένα... κ.ο.κ

Καταδικάζεις λοιπόν όλη τη μέρα σου, καθώς είναι πολύ πιο εύκολο απ' το να ξυπνήσεις, να ευχαριστήσεις το Θεό για την καινούρια μέρα που σου χαρίζει και να αναλάβεις τις ευθύνες των επιλογών σου... πόσο μάλλον να αλλάξεις πράγματα ή καταστάσεις...

Καλό μας ξημέρωμα!!! 💗