Χριστούγεννα μόνος;;;;

Χρώμα, λαμπάκια, ζαχαρωτά... ψώνια και χαμόγελα, χαμόγελα και ψώνια! Τα Χριστούγεννα έφτασαν στη πόρτα μας ακόμη μια φορά κι έστω εν μέσω κρίσης, όλοι προσπαθούν να τα χαρούν... Για κάποιους, η αγαπημένη τους εποχή (αγαπημένα πρόσωπα, δώρα, γλέντια κ.ο.κ)· Για κάποιους άλλους... η χειρότερη, καθώς φέρνει ξανά στην επιφάνεια τα οικονομικά προβλήματα ή σε υποχρεώνει να συναναστραφείς συγγενείς και ανθρώπους που συνήθως αποφεύγεις ή ακόμη χειρότερα, θυμίζει μοναξιά!

Μη μπερδεύεσαι! Άλλο να επιλέξεις να είσαι μόνος/η - μπορεί κάλλιστα να το έχεις ανάγκη - και τελείως διαφορετικό να είναι αυτή η πραγματικότητα σου... να μην έχεις άλλη επιλογή... καμιά πρόσκληση να σε περιμένει.

Όλα τότε φαντάζουν απειλητικά· τα χρώματα και τα λαμπάκια, μαύρα! τα χαμόγελα σου προκαλούν θλίψη - ίσως και λίγη ζήλια... Τα "γιατί;" τυραννάν το κουρασμένο σου μυαλό και εσύ το μόνο που θέλεις, είναι να τρέξεις να κρυφτείς στη γωνίτσα σου και να μη ξαναβγείς, παρά μόνο όταν όλη αυτή η φρενίτιδα των εορτών τελειώσει και επιστρέψουν όλοι στην απλή και προβλέψιμη καθημερινότητα.

Ένα "έλα μαζί μας" ακούγεται σαν την πιο γλυκιά μελωδία... Τρεις λέξεις, τόσο απλές και φέρνουν τόση χαρά... Αρκεί μια στιγμή για να τις προφέρεις. Τόσο απλά· και ξαφνικά ο κόσμος όλος λάμπει πιο πολύ απ' όλα τα λαμπάκια μαζί. Μέρες που είναι, κάνε το βήμα και πρόσφερε λίγη χαρά...