Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες;

  
  Κατά καιρούς, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να παραδεχτούμε ότι επιεικώς μας εκμεταλλεύτηκαν, κοινός, μας "έπιασαν κότσο"!
   Έπειτα, επιεικώς κι εμείς, τα "παίρνουμε στο κρανίο" - με τον θύτη φυσικά - ανασύρουμε από τη βιβλιοθήκη του μυαλού μας όλη την υβριστική φρασεολογία που έχουμε μάθει κατά τη διάρκεια της ζωής μας και το εκφράζουμε είτε από μέσα μας είτε εξωτερικεύοντας τα - σπανίως ωστόσο (αν όχι, ποτέ) στον ίδιο το θύτη - και εν τέλει, αφού η διάθεση μας έχει πιάσει πάτο, καθόμαστε και βράζουμε στο ζουμί μας (!) μέχρι την επόμενη φορά...
   Παρ' όλα αυτά όμως, όλοι φτάνουμε στο σημείο κάποια στιγμή όπου λέμε: "ό,τι έγινε έγινε και δεν αλλάζει", οπότε ας το αποδεχτούμε κι ας πάμε παρακάτω... αλλά, επειδή δεν αλλάζει αυτό που έγινε, δε σημαίνει πως δεν μπορούμε ν' αλλάξουμε εμείς. Και πώς γίνεται αυτό ρε φιλενάδα; θα μου πείτε...

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Ο χρόνος



Ιδού η απόδειξη πως και οι άντρες σκέφτονται... 



Του Γιάννη Μαστρογεωργίου

- Είναι κάποιες στιγμές που παγώνει ο χρόνος μέσα σου και σταματάς να ζεις. Είσαι κολλημένος στο παρελθόν και δεν έχει σημασία το παρόν. Φτιάχνεις εικόνες για να ξεχνιέσαι μια στιγμή και αμέσως μετά έρχεται η επόμενη και σε προσπερνά σαν σταματημένο. Όπως προχθές στο ασανσέρ που αντάμωσες ένα ζευγάρι μάτια που σου χαμογέλασαν και σου 'παν καλημέρα............ Καλημέρα, μια λέξη απλή σαν τα μάτια που στην είπαν και όμως εσύ, δεν είσαι εσύ πια. Έγινες πάλι κάτι από το παρελθόν χωρίς να ξέρεις το γιατί, απλά νιώθεις ωραία εκεί, έτσι δεν είναι;
- Είναι ο χρόνος σαν ξυράφι που σε κόβει σιγά σιγά κι εσύ πονάς μα δεν ξέρεις τι να κάνεις, παρά μόνο βλέπεις το αίμα και φτιάχνεις συνειρμούς με θάλασσες και ποτάμια . Ποτάμια προβλήματα που έρχονται ορμητικά στη θάλασσα σου και την κάνει πιο άγρια πιο ανυπόφορη... Κι όμως, εσύ εκεί να την παλεύεις με γνωστούς αφού σου αρκεί ένα χτύπημα στη πλάτη και η λέξη υπομονή (Γελάει)..... τι λέξη, τι να υπομείνεις, πόσο να σκύψεις το κεφάλι στο χρόνο και σε όλα αυτά που σέρνει μαζί του, τι να θυμηθείς, ποια φορά;